Η εξαγωγή του δοντιού είναι η ύστατη θεραπεία που μπορεί αυτό να λάβει εφόσον κριθεί ότι το δόντι δεν μπορεί να διασωθεί με κάποιο άλλο τρόπο ώστε να είναι και πάλι λειτουργικό (πχ μεγάλη τερηδόνα που έχει εξασθενήσει ολοσχερώς το δόντι, αυξημένη κινητικότητα δοντιού κλπ).
Μερικές φορές γίνονται και εξαγωγές δοντιών με σκοπό τη δημιουργία χώρου για ορθοδοντικούς λόγους.
Η διαδικασία της εξαγωγής γίνεται πάντα υπό τοπική αναισθησία ώστε να είναι ανώδυνη.
Μετά την εξαγωγή συνήθως δεν παρατηρείται ιδιαίτερος πόνος και κακουχία ενώ κάποιες φορές στις περιπτώσεις μικρής χειρουργικής επέμβασης, μπορεί να τοποθετηθούν και ράμματα για αιμόσταση και καλύτερη επούλωση του τραύματος.
– Εκτεταμένη απώλεια οδοντικής ουσίας λόγω τερηδόνας, η οποία φτάνει στη ρίζα ή στο ύψος των ούλων του δοντιού
– Εκτεταμένη περιοδοντική φλεγμονή, που έχει ως αποτέλεσμα την έντονη κινητικότητα του δοντιού
– Μεγάλη περιακρορριζική αλλοίωση (κύστη στο άκρο της ρίζας του δοντιού), η οποία δεν μπορεί να διορθωθεί με ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση), όπως επίσης αποτυχημένη απονεύρωση που δεν αξίζει η επανάληψης της.
– Έγκλειστα δόντια και φρονιμίτες.
– Κάταγμα δοντιού με επιπλοκή της ρίζας, όπως π.χ. μετά από τραύμα ή πίσω δόντια, τα οποία λόγω μεγάλων αποκαταστάσεων (σκληρά μαύρα σφραγίσματα) σπάζουν στα δύο.